Αγαπητοί φίλοι καλησπέρα σας και πάλι με ένα άρθρο εμπνευσμένο απο την καθημερινότητα!
Ένα απο τα πρώτα πράγματα που λίγο πολύ όλοι μας μάθαμε απο μικροί είναι το ποδήλατο.
Στην αρχή τρίκυκλο για να μάθουμε να κάνουμε πετάλι,αργότερα ένα δίκυκλο με βοηθητικές ρόδες, έπειτα εκείνη η αξέχαστη χαρά και υπερηφάνεια, ο ενθουσιασμός που δείχναμε σε όλους ότι κάναμε χωρίς βοηθητικές ρόδες ποδήλατο και τα καταφέρναμε μόνο σε 2 ρόδες!
Έτσι τα χρόνια περνούσαν και τα ποδήλατα άλλαζαν...
Έγιναν μεγαλύτερα, με ταχύτητες ή χωρίς αλλά πάντα ο ίδιος ενθουσιασμός της ισορροπίας και φυσικά οι αξέχαστες βόλτες με τα ποδήλατα, τα κόλπα, τα άλματα σε αυτοσχέδιες ράμπες ή οι αγώνες ταχύτητας που κάναμε!
Και κάπου στα 18 μας κάποιοι από εμάς ανακαλύψαμε ότι το ποδήλατο μπορεί να γίνει παπάκι ή scooter και το πετάλι να αντικατασταθεί!
Ω τι ενθουσιασμός! Μεγαλύτερη ταχύτητα χωρίς κούραση και δυνατότητα να διανύσεις περισσότερα χιλιόμετρα!
Αυτός ο ενθουσιασμός εξελίχθηκε κι άλλο και η εξέλιξη έφερε μηχανές μεγαλύτερου κυβισμού και mega scooter! Και κάποια απο αυτά σήμερα τα χρησιμοποιούμε για να μεταφέρουμε τον εαυτό μας αλλά πολλές φορές και τα παιδιά μας!
Εδώ θα ήθελα να σταθώ λίγο. Δεν έχει σημασία πόσα κυβικά είναι το δίκυκλο που οδηγείτε, δεν έχει σημασία αν πηγαίνετε γρήγορα ή αργά. Σημασία έχει ότι πάνω εκεί έχετε ένα παιδί.
Ας τα πάρουμε απο την αρχή.
Αυτό το παιδί είναι στο στάδιο ακόμα που ενθουσιάζεται με τα ποδήλατα όπως κι εμείς παλαιότερα. Εαν ξαφνικά ανεβεί σε ένα μηχανάκι και βιώσει αυτόν τον τεράστιο ενθουσιασμό της ταχύτητας και της επιτάχυνσης, της ελευθερίας κινήσεων και ελιγμών και τις χωρίς όρια δυνατότητες ενός δικύκλου όταν θα ανεβεί στο ποδήλατο του ξανά ίσως να μην σκέφτεται τόσο αθώα πια γιατί θα έχει το ποδήλατο του ως μέσω μίμησης της δικύκλου που ανέβηκε.
Τι θα κάνει λοιπόν, θα αντιγράψει κάθε συμπεριφορά μας που είδε.
Ας φροντίσουμε λοιπόν κατ'αρχήν να φοράμε εμείς κράνος και να διδάξουμε το παιδί μας πόσο σημαντική είναι η ασφάλεια σε ένα δίκυκλο είτε με πετάλι είτε χωρίς!
Ας κάνουμε υπομονή στην κίνηση και να μην κάνουμε επικίνδυνους ελιγμούς γιατί ένα λάθος μπορεί εκείνη την στιγμή να μας στοιχίσει πολλά, αλλά και αν εκείνη την στιγμή δεν χτυπήσουμε 'ίσως ένα παιδί μιμηθεί αυτούς τους ελιγμούς πάνω στον ενθουσιασμό και προσθέσει 'έτσι περισσότερες πιθανότητες στο να του συμβεί ατύχημα!
Ας γίνουμε το πρότυπο των παιδιών μας στην οδήγηση γιατί το μηχανάκι για εμάς μπορεί να είναι ένα μεταφορικό μέσο που έχουμε κάνει χιλιάδες χιλιόμετρα αλλά για εκείνα το ποδήλατό τους φαντάζει μηχανάκι και το οδηγούν όπως είδαν από εμάς γιατί στα μάτια τους εμείς είμαστε το πρότυπο οδήγησης !
Κάπως έτσι μοιράστηκα την σκέψη μου και σήμερα μαζί σας και θα κλείσω με μια φράση που λένε στο εξωτερικό:" Like father like son"
Να οδηγείτε με ασφάλεια είτε έχετε τα παιδιά στην μηχανή είτε όχι γιατί κάποιος στο σπίτι σας περιμένει!
Ραντεβού στο επόμενο άρθρο.
Μότζο Τζότζο ( Clown-Magician )
Βρείτε μας και στο Facebook πατώντας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου